Ίσως υπάρχουν λίγα φυτά μιας τόσο παλιάς κουλτούρας όπως η μουριά. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες που χρησιμοποιούνται στην καλλιέργεια φρούτων και την κηπουρική. Η μουριά ονομάζεται επίσης μουριά ή μουριά.
Το μουριά είναι ένα δέντρο ύψους 30 μ., Με μια κορώνα φαρδύ ωοειδές ή σχήμα ισχίου. Η μουριά πολλαπλασιάζεται με σπόρους, βλαστούς ρίζας, στρώματα και μοσχεύματα και μορφές κήπου - με εμβολιασμό. Υπάρχουν μόνο περίπου 10 είδη μουριάς στο γένος.
Λευκή μουριά
Η πατρίδα της λευκής μουριάς είναι τα πλατύφυλλα δάση της Κίνας, από εκεί το δέντρο έφτασε στην Ευρώπη.
Το δέντρο έχει ύψος περίπου 20 μέτρα, σε ακατάλληλες συνθήκες γίνεται θάμνος. Ο φλοιός του κορμού είναι σχισμένος, καφέ. Το στέμμα είναι σφαιρικό, πυκνό, σε παλιά δέντρα απλώνεται. Τα νεαρά κλαδιά είναι γκριζοπράσινα, λεπτά μαλλιά, με απαλό κοκκινωπό ή ανοιχτό φακό.
Το φύλλωμά του, διαφόρων διαμορφώσεων και μεγεθών, από συμπαγές έως λοβό, είναι πολύ ενδιαφέρον. Το φύλλωμα είναι σκούρο πράσινο το καλοκαίρι και κίτρινο το φθινόπωρο. Τα διακοσμητικά στελέχη είναι βρώσιμα, γλυκά, διαφόρων χρωμάτων, σε εμφάνιση λίγο σαν βατόμουρα ή σμέουρα.
Η μουριά είναι ανθεκτική (ζει περίπου 300 χρόνια), μεγαλώνει γρήγορα, είναι φωτοφίλη, δεν πάσχει από αστικές συνθήκες. Αντέχει το κλάδεμα πολύ καλά. Ανθεκτικό στον παγετό. Η λευκή μουριά είναι ανεπιτήδευτη στις συνθήκες του εδάφους.
Η λευκή μουριά χρησιμοποιείται σε μεμονωμένες φυτεύσεις, για τη δημιουργία όμορφων φράχτων, στην κατασκευή πάρκων.
Η λευκή μουριά έχει διακοσμητικές φόρμες (περισσότερες από 400), εκ των οποίων η πιο θεαματική:
κλάμα - με κλαδιά που γέρνουν στο έδαφος.
πυραμιδική - με λοβωτά φύλλα και στενή πυραμιδική κορώνα.
σφαιρικό - ένα δέντρο με ένα σφαιρικό στέμμα?
τεμαχισμένο - πολύ χαριτωμένο, με φύλλωμα χωρισμένο σε στενούς λοβούς.
Τατάρ - αργή ανάπτυξη, μικρότερο μέγεθος, με μικρό φύλλωμα με πολλούς λοβούς
χρυσό - με χρυσούς νεαρούς βλαστούς.
Κόκκινη μουριά
Η Βόρεια Αμερική θεωρείται η πατρίδα.
Ένα δέντρο με καφέ φλοιό και ένα στέμμα σαν σκηνή. Το φύλλωμα της κόκκινης μουριάς είναι μεγάλο, στρογγυλό ή ωοειδές, μακρύ μυτερό, μεταβλητό. Τα σύνθετα φρούτα είναι μεγάλα, 3 cm, κυλινδρικά, κόκκινα, σχεδόν μαύρα, γλυκά και ξινά, ζουμερά.
Ξεπερνά τα προηγούμενα είδη σε αντοχή στον παγετό. Στην κουλτούρα, είναι πολύ λιγότερο κοινό από το λευκό.
Η κόκκινη μουριά έχει διακοσμητικό σχήμα: τσόχα - με λευκό φύλλωμα στην κάτω πλευρά.
Μαύρη μουριά
Η πατρίδα είναι το Αφγανιστάν και το Ιράν.
Ένα δέντρο με διάσπαρτο στέμμα. Το φύλλωμα της μαύρης μουριάς είναι μεγάλο, ευρέως ωοειδές, σχήμα καρδιάς στη βάση, στραμμένο στην κορυφή, ολόκληρο, σκούρο πράσινο. 
Το φύλλωμα είναι τραχύ πάνω, απαλά μαλλιά παρακάτω. Τα μαύρα μουριά είναι μεγάλα, μαύρα, γλυκόξινα, ζουμερά, νόστιμα.
Μπορεί να ανεχτεί τέλεια ένα ξηρό κλίμα, το δέντρο δεν απαιτεί τις συνθήκες του εδάφους. Πιο θερμοφιλικό από το προηγούμενο είδος, χρησιμοποιείται στα νότια της Ρωσίας.
Φύτευση και φροντίδα μουριάς
Η μουριά είναι ανθεκτική στο έδαφος, αλλά το εύφορο, καλά στραγγιζόμενο έδαφος λειτουργεί καλύτερα για το δέντρο.
Η μουριά μεγαλώνει αργά και αρχίζει να αποδίδει καρπούς τον 8ο χρόνο και είναι καλύτερο να φυτέψετε 3-5 χρόνια, ήδη σχηματισμένα δέντρα.
Ένα δέντρο που μεγαλώνει σε εξωτερικούς χώρους κλαδεύεται την άνοιξη ή το χειμώνα. Η μουριά που σχηματίζεται στον τοίχο κλαδεύεται το καλοκαίρι. Διαμορφώστε τα κύρια κλαδιά σε μήκος 0,5 m έτσι ώστε να καλύπτουν τον τοίχο. Δέστε τους το καλοκαίρι και όταν τα κλαδιά μεγαλώνουν στο μήκος που χρειάζεστε, συντομεύστε κάθε αγωγό. Τον Ιούλιο, κόψτε τους πλευρικούς βλαστούς σε 4-5 φύλλα.
Τα κλαδιά μιας ενήλικης μουριάς κάμπτονται και γίνονται εύθραυστα, και ως εκ τούτου πρέπει να τοποθετηθεί στήριξη κάτω από αυτά. Όταν το κλαδί αγγίζει το στήριγμα, τυλίξτε το με λινάτσα.
Το πότισμα είναι απαραίτητο μόνο σε ξηρό καιρό. Την άνοιξη, πρέπει να εφαρμόσετε ορυκτό λίπασμα και στρώμα με σάπια κομπόστ ή κοπριά.
Οι ώριμες μουριές έχουν σχεδόν μαύρο χρώμα και μπορούν εύκολα να διαχωριστούν από τα κλαδιά. Για τη μεταποίηση, τα μούρα πρέπει να αφαιρεθούν άγουρα.