Ο Ιούλιος είναι μια καλή στιγμή για τη συγκομιδή σκόρδου. Το σκόρδο από τα χωράφια μας είναι μακράν το καλύτερο για στιφάδο, λουκάνικα ...
Τα εισαγόμενα κινέζικα φαίνονται όμορφα, αλλά δεν υπάρχει τόσο ξηρή ουσία όσο στο σπιτικό σκόρδο, η γεύση είναι αυτό που προτιμά το σπιτικό βλέμμα.
Υπάρχουν δύο τύποι σκόρδου:
- ποικιλία χυδαίου , φυτικά πολλαπλασιασμού (cenov)
- ποικιλία sagitatum , που σχηματίζει ένα δέντρο, ταξιανθία με ευάερους βολβούς και πολύ σπάνια με σπόρους (στις συνθήκες μας).
Στις συνθήκες μας, μεγαλώνει ένας μεγάλος αριθμός πληθυσμών, το χειμώνα με μεγάλο φρούτο και μικρό αριθμό ταξιανθιών και την άνοιξη με υψηλή περιεκτικότητα σε ξηρά ύλη, μικρά φρούτα και μεγάλο αριθμό σπόρων.
Οι περισσότεροι από τους καλλιεργούμενους πληθυσμούς είναι πολύ συγκεκριμένοι σε ορισμένες αγροοικολογικές περιοχές, δηλαδή έχουν μια στενή περιοχή καλλιέργειας στην οποία αναπτύσσονται επιτυχώς.
Φύτευση σκόρδου
Σε αυτήν την καλλιέργεια λαχανικών, που καλλιεργείται αποκλειστικά με φυτικό τρόπο, υπάρχει μια συνεχής έλλειψη του δηλωμένου υλικού φύτευσης.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι γι 'αυτό: η γονοτυπική ειδικότητα, η οποία καθορίζει την ανάγκη για τοπικές ποικιλίες, ένα χαμηλό ποσοστό αναπαραγωγής, το οποίο καθορίζει μια μεγάλη ποσότητα υλικού φύτευσης και η χρήση υλικού φύτευσης μόνο για μία σεζόν.
Το σκόρδο παρουσιάζει μια πολύ σημαντική αντίδραση στις περιβαλλοντικές συνθήκες, η οποία εκφράζεται σε μια αλλαγή σε ορισμένα χαρακτηριστικά, και αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την εισαγωγή του υλικού φύτευσης, πρέπει να προέρχεται κυρίως από μια παρόμοια γεωγραφική περιοχή. Έχει μέτριες απαιτήσεις θερμοκρασίας.
Αρχίζει να βλασταίνει στους 3-5 ° C, η βέλτιστη θερμοκρασία για ανάπτυξη ριζών είναι 10 ° C, υπεράνω μάζες 16-18 ° C, σπόροι περίπου 20 ° C και για ωρίμανση βολβών περίπου 25 ° C.
Αυτή η βιολογία οδηγεί σε πρώιμη φύτευση πράσινου σκόρδου, επειδή σε ελαφρώς χαμηλότερες θερμοκρασίες, σχηματίζει πρώτα μια ρίζα και στη συνέχεια σε ελαφρώς υψηλότερες θερμοκρασίες σχηματίζει μια σταθερή μάζα φύλλων, το μέγεθος της οποίας καθορίζει επίσης το μέγεθος του καρπού.
Μια μεταγενέστερη φύτευση με αύξηση της θερμοκρασίας έχει ως αποτέλεσμα ασθενέστερο σχηματισμό ρίζας και συνεπώς εναέρια μάζα, δηλαδή λιγότερα και μικρότερα φύλλα, η οποία αντανακλάται στο μέγεθος των στελεχών.
Σε υψηλές θερμοκρασίες άνοιξη στην αρχή της διακλάδωσης, ο κεντρικός κώνος ανάπτυξης στις χειμερινές ποικιλίες πηγαίνει σε αδρανή φάση πριν εμφανιστεί η πλευρική διακλάδωση. Έτσι σχηματίζεται ένα φρούτο χωρίς ταξιανθίες.
Έχει έντονη ανάγκη για φως, οπότε δεν πρέπει να φυτεύεται σε σκιερά μέρη. Είναι ένα φυτό μεγάλης ημέρας, που σημαίνει ότι ο σχηματισμός κεφαλής λαμβάνει χώρα σε μια κουραστική μέρα.
Αυτός είναι ένας από τους περιοριστικούς παράγοντες στην κατανομή και την καλλιέργεια των ποικιλιών σκόρδου.
Ευαίσθητο στην έλλειψη υγρασίας. Η κρίσιμη περίοδος είναι δύο εβδομάδες μετά τη φύτευση (περίοδος ανάπτυξης ριζών), εντατική ανάπτυξη φύλλων (Μάιος) και η έναρξη του σχηματισμού οφθαλμών (έως τα μέσα Ιουνίου).
Επιλογή καλλιεργειών σκόρδου προ σποράς
Καλές καλλιέργειες δενδρυλλίων για το σκόρδο είναι εκείνες που αφήνουν την περιοχή νωρίς (γένια, μπιζέλια, όσπρια).
Κατατάσσεται δεύτερη στη εναλλαγή καλλιεργειών. Εφαρμόζοντας κοπριά κάτω από αυτήν την καλλιέργεια, λαμβάνονται χαλαρά κεφάλια, ευαίσθητα σε ασθένειες και έχουν μικρή περίοδο αποθήκευσης.
Η κύρια άροση, ανεξάρτητα από το χρόνο φύτευσης, πρέπει να πραγματοποιείται αμέσως μετά τη συγκομιδή της προηγούμενης καλλιέργειας από την περιοχή.
Δεδομένου ότι το σκόρδο θέτει υψηλότερες απαιτήσεις στη γονιμότητα του εδάφους, αυτό σημαίνει επίσης την ανάγκη για πιο άφθονη γονιμοποίηση με τη μορφή άμεσα διαθέσιμων θρεπτικών συστατικών.
Η μεταλλική διατροφή βασίζεται στις ανάγκες αυτού του είδους για ορισμένα θρεπτικά συστατικά, τη γονιμότητα του εδάφους.
Οδηγίες για τη λίπανση του σκόρδου: 80-100 kg / ha Β, 60-80 kg / ha P2O5, 40-80 kg / ha K2O. 1/3 Ν, μισό Ρ και Κ σε ένα σκεύασμα 1: 2: 3 προστίθενται κατά τη διάρκεια της κύριας θεραπείας.
Η εναπομένουσα ποσότητα λιπάσματος εφαρμόζεται την άνοιξη, κατά τη φύτευση του φθινοπώρου, μόλις το επιτρέψουν οι καιρικές συνθήκες και την άνοιξη μετά τη δημιουργία 3-4 φύλλων.
Τα μεγάλα φυτά χρησιμοποιούνται για φύτευση, ανεξάρτητα από τη θέση τους στο δέντρο.
Ένας κορμός με μεγαλύτερη μάζα έχει μεγαλύτερη αρχική ικανότητα ανάπτυξης του φυτού, επειδή η αρχική ανάπτυξη του σκόρδου είναι παρασιτική, δεδομένου ότι χρησιμοποιούνται εφεδρικές ουσίες.
Πιστεύεται ότι μόνο τα περιφερειακά φυτά δίνουν τις μεγαλύτερες κεφαλές.
Με περίπλοκη διακλάδωση και σπειροειδή διάταξη, τα εσωτερικά κλαδιά είναι τα μικρότερα. Σε ποικιλίες με απλή διακλάδωση, όλα τα στελέχη έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος.
Η απολύμανση του υλικού φύτευσης πραγματοποιείται αρκετές ημέρες πριν από τη φύτευση. Αυτό το μέτρο αποτρέπει την ανάπτυξη και εξάπλωση της νόσου.
Τα μυκητοκτόνα χρησιμοποιούνται για 10-20 λεπτά, μετά τα οποία ξηραίνονται ή φυτεύονται. Η φύτευση γίνεται χειροκίνητα ή με μηχανή.
Η σπορά της μηχανής πραγματοποιείται με τρυπάνια σπόρων προσαρμοσμένα για φύτευση σκόρδου.
Τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας φύτευσης αντικατοπτρίζονται στη λανθασμένη θέση των κλαδιών, τα οποία, λόγω του σχήματος τους, παίρνουν ψέματα ή ανεστραμμένη θέση.
Αυτή η κατάσταση επιβραδύνει τη βλάστηση, δηλαδή την ρίζα και την αρχική ανάπτυξη, η οποία αντικατοπτρίζεται αργότερα στο σχηματισμό μικρών και ανώμαλων κεφαλών, οι οποίες δεν θα έχουν αξία στην αγορά.
Για αυτούς τους λόγους, η χειροκίνητη φύτευση έχει πλεονεκτήματα, διότι με τη σωστή δράση, το φυτό ριζώνεται γρηγορότερα.