Οι ίριδες ή οι ίριδες είναι πολυετή λουλούδια που ταιριάζουν απόλυτα σε όλους. Η Ίρις είναι ένα από τα πιο ανθεκτικά πολυετή λουλούδια. Η Ίρις είναι ένα από τα πιο όμορφα λουλούδια αυτή τη στιγμή.
Εάν ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτά τα όμορφα πολυετή λουλούδια για τον κήπο μέσα σε ένα λεπτό, θα δείτε όλη την αφθονία των χρωμάτων, το παιχνίδι και το συνδυασμό τους, ακόμη και σε απλές ποικιλίες: ροζ και κόκκινο, μπλε, κίτρινο και ακόμη και πράσινο. Η μαύρη και η κόκκινη ίριδα είναι επίσης σπάνιες. Υπάρχει επίσης μια λευκή ίριδα. Υπάρχει μόνο γκρι και ατσάλι. Όταν έχετε ένα καλό είδος λουλουδιού μπροστά σας, θα καταλάβετε αμέσως ότι είναι πολύ διαφορετικό από τα προηγούμενα.
Στη λαϊκή κουλτούρα, τα λουλούδια των γενειοφόρων ίριδων είναι γνωστά εδώ και τρία χιλιάδες χρόνια. Απεικονίστηκαν σε πολλά οικόσημα βασιλιάδων στην Ευρώπη: τη Φλωρεντία και τη Γαλλία. Στην Αίγυπτο, αυτό το λουλούδι ίριδας ήταν σύμβολο ευγλωττίας και θεωρήθηκε μαγικό. Στον σύγχρονο συμβολισμό, το λουλούδι της ίριδας είναι ένα σύμβολο γαλήνης και ηρεμίας.
Μόνο η μυρωδιά τους συναρπάζει! Κάθε λουλούδι έχει το δικό του μοναδικό άρωμα. Υπάρχουν ποικιλίες που μυρίζουν σαν κρίνοι ή κρίνοι της κοιλάδας, όπως βιολέτες.
Φύτευση ίριδων
Τα λουλούδια της ίριδας φυτεύονται στο έδαφος σχεδόν όλο το χρόνο. Όταν τα αγοράζετε στα τέλη του φθινοπώρου ή του χειμώνα, δεν έχετε τον κίνδυνο να χάσετε το φυτό, ούτε καν να κερδίσετε. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να φυτευτούν σε γλάστρα και να εγκατασταθούν στο περβάζι.
Μέχρι την άνοιξη θα είναι ένα πολύ καλό φυτό. Μπορείτε επίσης να αγοράσετε ίριδες και να φυτέψετε τον Απρίλιο, αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο μέρος των φυτών φυτεύεται, τότε τέσσερις μήνες θα παραμείνουν μέχρι το φθινόπωρο. Λοιπόν, αν το Δεκέμβριο, τότε οκτώ μήνες.
Περιγραφή της ίριδας
Είναι γνωστά περίπου 250 είδη ίριδων. Είναι ένα πολυετές ποώδες ρίζωμα. Έχει δύο τύπους βλαστών - γενετικό και φυτικό. Οι βλαστικοί βλαστοί των ίριδων είναι πολυετείς, υπόγεια ριζώματα πλήρως βυθισμένα στο έδαφος ή βρίσκονται στην επιφάνεια της γης, αποτελούμενα από διαφορετικούς ετήσιους δεσμούς με τσαμπιά φύλλων.
Στην κάτω επιφάνεια της ρίζας, αναπτύσσονται νηματοειδείς ή σαν κορδόνι, τυχαίες ινώδεις ρίζες. Και επίσης γενετικοί βλαστοί (είναι μίσχοι λουλουδιών) - ετήσιο, μονό ή περισσότερα κομμάτια.
Τα φύλλα είναι xiphoid, δύο σειρών, επίπεδα, μερικές φορές γραμμικά, λεπτά, με κηρώδη επίστρωση, που συλλέγονται ως επί το πλείστον στη βάση των ιδιότυπων μίσχων σε σχήμα ανεμιστήρα.
Υπάρχουν λίγα ή καθόλου φύλλα βλαστών. Το λουλούδι είναι μεγάλο, απλό, με έξι λοβούς σε σχήμα πετάλου. Οι τρεις εξωτερικοί λοβοί κατεβαίνουν ελαφρώς προς τα κάτω. Τα λουλούδια της ίριδας ανθίζουν από περίπου Μάιο έως Ιούλιο.
Τα λουλούδια διαρκούν περίπου μία έως πέντε ημέρες, στην ταξιανθία ανοίγουν από πάνω προς τα κάτω, ταυτόχρονα από 1 έως 5 άνθη ανθίζουν.
Τύποι και ποικιλίες ίριδας
Διαφορετικές ποικιλίες και είδη έχουν διαφορετική αντοχή στον παγετό. Έτσι, για παράδειγμα, οι ιαπωνικές ίριδες προτιμούν γενικά τη ζεστασιά και εάν τα φυτά καλλιεργούνται στις βόρειες περιοχές, τότε η φυσιολογική ανάπτυξη και η άνθηση των ίριδων θα είναι μόνο σε ένα ζεστό δωμάτιο. Η ποικιλία ίριδας της Σιβηρίας είναι ανθεκτική στον παγετό και η ποικιλία με γενειάδα έχει ενδιάμεση τιμή.
Είναι σημαντικό το έδαφος να είναι μηχανικό σε σύνθεση, καλά στραγγισμένο, υγρό και εύφορο. Όταν παρατηρείτε πολλή υγρασία, συνιστάται να φτιάξετε ένα μικρό αυλάκι για να αποστραγγίσετε το υπερβολικό νερό. Πριν από το σκάψιμο βαρέων εδαφών, πρέπει να προστεθούν στη σύνθεσή τους χώμα κήπου, οργανικά λιπάσματα ή άμμος.
Το λίπασμα ή το έδαφος του κήπου χρειάζεται περίπου πέντε λίτρα ανά τετραγωνικό μέτρο. Εάν απαιτείται εξουδετέρωση, τότε τα οστεάλευρα ταιριάζουν καλύτερα, ειδικά επειδή τα είδη ίριδας της Σιβηρίας δεν ανέχονται καλά τον ασβέστη.
Αναπαραγωγή ίριδων
Η αναπαραγωγή πολυετών λουλουδιών πραγματοποιείται διαιρώντας τα ριζώματά τους, καθώς και τμήματα ριζωμάτων με μπουμπούκια. Η εποχή της διαίρεσης των φυτών, κάπου στο τέλος του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου μετά από τέσσερα χρόνια καλλιέργειας ίριδων σε ένα μέρος.
Εάν δεν κάνετε αυτήν τη διαδικασία, τότε η ίριδα θα σταματήσει να ανθίζει, επειδή 4,5 χρόνια μετά τη φύτευση, τα μπουμπούκια ανθέων στη ρίζα σταματούν να σχηματίζονται. Επομένως, για καλή άνθηση, πρέπει να διαιρέσετε το ρίζωμα ή να αφαιρέσετε το πάνω μέρος του.
Ο ευκολότερος τρόπος για να διαιρέσετε το ρίζωμα είναι να σχηματίσετε ετήσιους κρίκους λουλουδιών με μια μικρή δέσμη των φύλλων τους σε σχήμα ανεμιστήρα. Κάθε μεμονωμένος ετήσιος σύνδεσμος πρέπει να χωρίζεται σε κομμάτια με νεφρά.
Στη συνέχεια, πρέπει να αφεθούν σε ξηρό και ζεστό δωμάτιο για περίπου δύο ημέρες, έτσι ώστε τα κομμάτια λουλουδιών να σχηματίσουν προστατευτικό ιστό πληγής. Και τα τεμάχια μπορούν να πασπαλιστούν με θρυμματισμένο άνθρακα.
Η ριζοβολία των κομματιών με μπουμπούκια και ριζώματα γίνεται τη χειμερινή περίοδο σε κουτιά που βρίσκονται σε εσωτερικούς χώρους. Τα ριζώματα που σκάβονται πριν από αυτό το φθινόπωρο θα πρέπει να αποθηκευτούν σε σκοτεινό, δροσερό μέρος.
Την άνοιξη, καθώς και το καλοκαίρι μετά την ανθοφορία της ίριδας, κατά τη διάρκεια της ισχυρής ανάπτυξης ρίζας, ριζωμένα κομμάτια με μπουμπούκι και μεμονωμένοι φυτικοί δεσμοί με λεπίδα φύλλων μπορούν να φυτευτούν σε μόνιμο μέρος.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι εάν οι ρίζες φυτευτούν την άνοιξη, τότε πρέπει να κοπούν εκ των προτέρων έτσι ώστε το μήκος της ρίζας να είναι 8-10 cm, και κατά τη φύτευση το φθινόπωρο ή το καλοκαίρι, οι ρίζες πρέπει να κοπούν κατά περίπου τα δύο τρίτα του μεγέθους.
Δεδομένου ότι η αναμονή για 5 χρόνια για πολλούς φαίνεται να είναι ένα αρκετά δύσκολο έργο, ο πολλαπλασιασμός των σπόρων μπορεί να εφαρμοστεί σε πολυετείς ίριδες. Αλλά κάθε ποικιλία και τύπος ίριδας έχει τα δικά της χαρακτηριστικά.
Για παράδειγμα, οι ίριδες της Σιβηρίας και της Ιαπωνίας, η καλλιέργεια των οποίων μπορεί να παραχθεί χωρίς μεγάλη δυσκολία από τους σπόρους, ενώ οι γενειοφόροι ίριδες είναι οι πιο δύσκολες, καθώς οι σπόροι τους έχουν πυκνό κάλυμμα και οι βλαστοί των φυτών αρχίζουν να εμφανίζονται μόνο μετά από 2-3 χρόνια.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο πολλαπλασιασμός των σπόρων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί καλύτερα κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής, επειδή δεν δίνει την επιθυμητή ανάπτυξη.
Η Iris φροντίζει
Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, τα φυτά πρέπει να τρέφονται με ανόργανα λιπάσματα. Η σύνθεση ενός πλήρους ανόργανου λιπάσματος περιλαμβάνει κάλιο, φωσφόρο και άζωτο. Το λίπασμα για ίριδα εφαρμόζεται σε ίσα μερίδια σε τρία βήματα. Πρώτον, το ντύσιμο πρέπει να εφαρμόζεται όταν τα λάχανα αρχίζουν να εμφανίζονται πάνω από το έδαφος.
Η δεύτερη φορά γονιμοποίηση για ίριδες εφαρμόζεται ένα μήνα μετά την πρώτη και η τρίτη σίτιση πραγματοποιείται μετά την άνθιση των λουλουδιών. Ωστόσο, χρησιμοποιείται και μια άλλη επιλογή. Ο φωσφόρος και το άζωτο εισάγονται κατά τη διάρκεια της πρώτης γονιμοποίησης, κατά τη δεύτερη εισάγονται όλα τα άλλα στοιχεία, και στην τρίτη περίοδο προστίθενται φωσφόρος και κάλιο.
Κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, είναι απαραίτητο να προσθέσετε 9 γραμμάρια καλίου, αζώτου και φωσφόρου ανά τετραγωνικό μέτρο. Είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι ο επίδεσμος εφαρμόζεται μόνο σε υγρή μορφή, επειδή τα ριζώματα της ίριδας είναι επιφανειακά.
Αυξανόμενες ίριδες
Η καλλιέργεια πολυετών λουλουδιών δεν προκαλεί μεγάλες δυσκολίες για επαγγελματίες ή ερασιτέχνες. Οι ίριδες ριζώνουν καλά και αναπτύσσονται σε εδάφη με ελαφρώς όξινη, επίσης ουδέτερη αντίδραση. Η καλύτερη οξύτητα υποστρώματος για την ίριδα είναι pH 6,8, αλλά τα φυτά είναι ανεκτικά από αυτή την άποψη. Με υψηλή οξύτητα στο έδαφος, οι πολυετείς ίριδες μεγαλώνουν καλά, αλλά δεν θα ανθίσουν.
Ασβέστης, κιμωλία, τέφρα ξύλου, αλεύρι δολομίτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αλλάξει το pH του εδάφους στην περιοχή σας, εξουδετερώνει όξινο έδαφος. Η άμμος και η τύρφη συνήθως προστίθενται για τη βελτίωση της δομής του εδάφους.
Πριν από τη φύτευση πολυετών ίριδων, η περιοχή που προορίζεται για λουλούδια πρέπει να σκάβεται με μπαγιονέτ, οι ρίζες των υφιστάμενων ζιζανίων πρέπει να αφαιρεθούν. Δεν συνιστάται η λίπανση του εδάφους με κοπριά κατά τη φύτευση ίριδων, επειδή μπορεί να προκαλέσει σήψη των ριζών.
Τα ριζώματα των πολυετών ίριδων δεν μπορούν να θάβονται όταν φυτεύονται στο έδαφος. Οι ίριδες μπορούν να ανεχθούν οποιαδήποτε ξηρασία και ζέστη. Αλλά με το κανονικό καλό πότισμα κατά την άνοιξη, η πολυετής ίριδα μεγαλώνει. Για να βελτιώσει τις διακοσμητικές του ιδιότητες, η ίριδα φυτεύεται σε μερική σκιά.