Τα παχύφυτα (από τα λατινικά succulentus, "juicy") είναι φυτά που έχουν ειδικούς ιστούς για αποθήκευση νερού.
Ο κόσμος των φυτών εσωτερικού χώρου είναι πολύ διαφορετικός και ασυνήθιστος. Τα παχύφυτα είναι ένας από τους αντιπροσώπους του με υψηλή διακοσμητική ιδιότητα. Αυτό δεν είναι ένα ξεχωριστό γένος ή είδος, αλλά ένα είδος συσχέτισης φυτών που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά.
Τα κύρια χαρακτηριστικά
Οι περισσότερες οικογένειες φυτών περιέχουν παχύφυτα, επομένως αυτά τα λουλούδια είναι άφθονα.
Τα χαρακτηριστικά των παχύφυτων είναι :
Ανεπιτήδευτη
Είναι σε θέση να ανεχθούν την έλλειψη συντήρησης και ποτίσματος. Αυτή η ιδιότητα προήλθε από τους προγόνους αυτών των φυτών, τα οποία αναπτύσσονται σε πολύ σκληρές συνθήκες.
Η ανάγκη για φωτισμό
Ο φυσικός βιότοπος των περισσότερων παχύφυτων είναι ανοιχτοί χώροι. Εκτίθενται στο άμεσο ηλιακό φως τις περισσότερες μέρες, επομένως αυτά τα φυτά αρέσουν σε έντονο φως, αλλά μερικά από αυτά μπορεί να είναι επιρρεπή σε εγκαύματα.
Η παρουσία τμημάτων που είναι ικανά να συσσωρεύουν υγρασία. Συνήθως, αυτά είναι σαρκώδη φύλλα ή στελέχη.
Τα παχύφυτα είναι εγγενώς νυκτερινά. Οι μεταβολικές διεργασίες ενεργοποιούνται με το ηλιοβασίλεμα. Αυτό το χαρακτηριστικό σώζει τα φυτά στο φυσικό τους περιβάλλον από το στέγνωμα και το θάνατο.
Η παρουσία ενός προστατευτικού στρώματος στα σαρκώδη μέρη. Συνήθως, αυτή είναι μια κηρώδης επίστρωση ή ένα πυκνό κάλυμμα λεπτών τριχών.
Φυτικές ποικιλίες
Avonia
Ένα ελαφρύ φυτό που απαιτεί προσεκτικό και μέτριο πότισμα. Η Avonia ως ανεξάρτητο γένος υπάρχει εδώ και πάνω από 20 χρόνια. Συνδυάζει τουλάχιστον 25 είδη λουλουδιών.
Το φυτό δεν είναι πολύ μεγάλο, τα στελέχη του έχουν μικρή διάμετρο, δεν μεγαλώνουν περισσότερο από οκτώ εκατοστά. Τα φύλλα είναι σχεδόν αόρατα, καλύπτονται με ασημί πλάκες. Καλύπτουν το στέλεχος πολύ πυκνά, σχηματίζοντας ένα είδος κλίμακας. Το φυτό έχει μικρά ασήμαντα άνθη που βρίσκονται στο άκρο του στελέχους και διαφέρουν ελάχιστα στη σκιά από αυτό.
Αγαύη
Το φυτό έχει πάνω από 250 είδη. Ο φυσικός βιότοπος βρίσκεται στην Καραϊβική και την αμερικανική ήπειρο.
Το λουλούδι εξαπλώθηκε τον 16ο αιώνα · έγινε πολύ δημοφιλές λόγω του ασυνήθιστου πρασίνου του.
Τα φύλλα σχηματίζουν ροζέτα, έχουν τριγωνικό σχήμα. Η επιφάνειά τους καλύπτεται με επίστρωση που μοιάζει με κερί, οι άκρες είναι καλυμμένες με μικρά αγκάθια.
Το φυτό είναι συμπαγές, αναπτύσσεται αργά, με κορώνα διαφόρων χρωμάτων: πράσινο, με γαλαζωπή απόχρωση, γκρι, με κίτρινες ή άσπρες ρίγες ή ελαφρές ίνες στα άκρα.
Αλοή
Ένα φυτό που αγαπάει το φως και προέρχεται από τροπικά δάση. Είναι από καιρό γνωστό στην Ευρώπη, μπορεί να βρεθεί στη συλλογή σχεδόν κάθε καλλιεργητή. Οι θεραπευτικές ιδιότητες της Αλόης δεν αφήνουν καμία αμφιβολία, ο χυμός του χρησιμοποιείται όταν ρινική καταρροή, διάφορα είδη τραυμάτων και άλλα πράγματα συμβαίνουν.
Τα μεγέθη και οι τύποι αυτού του λουλουδιού είναι αρκετά ποικίλα: από μικρή ροζέτα έως μεγάλα φυτά που μοιάζουν με δέντρο, μερικά από τα οποία σχηματίζουν αμπέλια. Τα φύλλα της αλόης είναι πολύ ζουμερά, έχουν πυκνό πάνω στρώμα, δεν υπάρχουν μίσχοι.
Λιθόπ
Το Lithops είναι ένα πολύ ενδιαφέρον φυτό. Το χαρακτηριστικό του είναι σχεδόν εκατό τοις εκατό ομοιότητα με μικρά πλακόστρωτα. Το βραχώδες έδαφος είναι ο κύριος φυσικός βιότοπος για το λουλούδι.
Το ύψος των δύο φύλλων του συντηγμένο στη ρίζα δεν υπερβαίνει τα τρία εκατοστά. Η επιφάνεια έχει μάλλον ποικίλο χρώμα: από πράσινο σε γκρι-καφέ με μοτίβα και λεκέδες. Τα νεαρά φύλλα αντικαθιστούν σταδιακά τα προηγούμενα, ο αριθμός τους δεν αλλάζει καθ 'όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής του φυτού.
Φροντίδα
Τα παχύφυτα είναι ειδικά λουλούδια. Από τη μία πλευρά, δεν είναι καθόλου ιδιότροποι, και από την άλλη, για την ανάπτυξή τους και την ορθή ανάπτυξή τους, είναι απαραίτητο να τηρούνται ορισμένοι κανόνες φροντίδας:
Πότισμα
Τα φυτά αυτής της ομάδας δεν τους αρέσει το άφθονο πότισμα. Η υπερβολική υγρασία προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη στις ρίζες. Αυτό το χαρακτηριστικό οφείλεται στην ικανότητα των παχύφυτων να συσσωρεύουν νερό και να το χρησιμοποιούν πολύ οικονομικά.
Η διαδικασία πρέπει να πραγματοποιηθεί αφού το έδαφος στεγνώσει εντελώς και βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση για αρκετές ημέρες.
Το χειμώνα, η κατανάλωση νερού από λουλούδια μειώνεται περαιτέρω, έτσι μπορείτε να το προσθέσετε στο υπόστρωμα μία φορά κάθε δύο ή τρεις εβδομάδες. Μερικοί τύποι παχύφυτων μπορούν να επιβιώσουν για περισσότερο από δύο μήνες χωρίς υγρασία.
Φωτισμός
Τα περισσότερα από αυτά τα φυτά λατρεύουν πολύ το φως. Απαιτούν τοποθέτηση σε περβάζια παραθύρων, όπου οι συνθήκες για την καλλιέργειά τους είναι οι βέλτιστες.
Ορισμένα είδη πάσχουν από άμεσο ηλιακό φως και μπορούν να κάψουν τα φύλλα και τους μίσχους των λουλουδιών. Το διαχυμένο φως είναι η καλύτερη επιλογή για τη διατήρηση παχύφυτων.
Θερμοκρασία
Οι μετρήσεις μέτριου θερμομέτρου είναι οι πιο σωστές για παχύφυτα. Λατρεύουν να βρίσκονται σε αυτή τη θερμοκρασία από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
Ο χειμώνας πραγματοποιείται για λουλούδια άνετα σε θερμοκρασία όχι μεγαλύτερη από 13 βαθμούς. Οι απότομες αλλαγές στις τιμές θερμοκρασίας ημέρας και νύχτας δημιουργούν μια φυσική ατμόσφαιρα για τη σωστή ανάπτυξη των φυτών.
Το χώμα
Τα παχύφυτα προτιμούν χαλαρό, ευάερο έδαφος. Ο κύριος δείκτης δεν είναι η θρεπτική αξία του υποστρώματος, αλλά η ικανότητά του να απορροφά καλά την υγρασία και να την απελευθερώνει γρήγορα.
Η αποχέτευση αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της πλήρωσης του δοχείου. Όμως, η περιεκτικότητα της τύρφης στο υπόστρωμα είναι αντενδείξεις, καθώς η γη δεν είναι κατάλληλη για την ανάπτυξη παχύφυτων.
Χωρητικότητα
Η γλάστρα για αυτά τα άνθη δεν πρέπει να έχει πολύ μεγάλη διάμετρο και απαραίτητα ρηχή.
Αναπαραγωγή
Τα παχύφυτα αναπαράγονται με διάφορους τρόπους: με σπόρους, μοσχεύματα και φύλλα. Το πολλαπλασιαστικό υλικό των φυτών αναπτύσσεται καλά εάν η πλυμένη άμμος χρησιμοποιείται ως χώμα. Η χρήση θερμοκηπίου επιταχύνει τη διαδικασία βλάστησης ή ριζώματος.
Πολλά παχύφυτα, κατά την κοπή των μοσχευμάτων, εκκρίνουν χυμό, το οποίο παρεμβαίνει στη διαδικασία αναπαραγωγής. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με διάφορους τρόπους: ξεπλύνετε με ζεστό νερό ή κάψτε απαλά. Τα μοσχεύματα φυτεύονται στο έδαφος μόνο μετά από λίγη ξήρανση.
Μερικές φορές τα παχύφυτα αναπαράγονται από μόνα τους. Αρκεί ένα φύλλο να πέσει σε μια κατσαρόλα και μετά από λίγο θα έχει ρίζες. Το νεαρό φυτό μπορεί να μεταμοσχευθεί από το μητρικό λουλούδι.
Τα παχύφυτα είναι πολύ ελκυστικά. Λόγω της ασυνήθιστης εμφάνισής τους και του πλούσιου πρασίνου, γίνονται στολίδι οποιασδήποτε σύνθεσης και ευχαριστούν τους ιδιοκτήτες τους.