Τύποι και ποικιλίες
Εάν στην άγρια φύση είναι τουλάχιστον 33 φυτά που είναι γνωστά στην επιστήμη της οικογένειας Aroid που αναπτύσσονται στο σέλβα της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής, τότε μόνο λίγα είδη syngonium έχουν προσαρμοστεί για ανάπτυξη σε ένα δωμάτιο:
Syngonium auritum (αυχενικό ή αυχενικό);
S. podophyllum (πόδια με φύλλα, γνωστό και με πόδια)
S. wendlandii (Wendland ή Wendland);
S. angustatum (περιορισμένο);
S. salvadorense (Σαλβαδόραν).
Αυτά είναι τα πιο διάσημα είδη.
" Neon Pink ", " White Butterfly ", " Regina Red ", " Pixie ", " Arrow Head ", " Brocante ", μερικές φορές ισχυρίζεται ως ξεχωριστό είδος, είναι στην πραγματικότητα ποικιλίες του syngonium legifolia.
Λιάνα ή αμπελώνα
Ανάλογα με τη μέθοδο καλλιέργειας, τα syngoniums είτε μοιάζουν με αμπέλια αναρρίχησης διαφόρων (έως αρκετά μέτρα) μήκους, είτε, χωρίς στήριξη, κρέμονται σαν αμπούλες.
Από τη φύση τους, είναι ημι-επιφύτες - πραγματοποιώντας φωτοσύνθεση όπως όλα τα πράσινα φυτά, χρησιμοποιούν όχι μόνο (και όχι τόσο πολύ) έδαφος για τη διατροφή, αλλά επίσης αφομοιώνουν άμεσα νερό από τον αέρα κορεσμένο με τους ατμούς του.
Συγγωνική φροντίδα στο σπίτι
Από αυτό ακολουθούν ορισμένα δομικά χαρακτηριστικά αυτού του είδους των καλλιεργειών (η παρουσία, ανεξάρτητα από τον τύπο ενός μεγάλου αριθμού εναέριων ριζών), καθώς και την ανάγκη χρήσης ειδικών τεχνικών κατά την ανάπτυξή τους σε συνθήκες δωματίου.
Χαρακτηριστικά του syngonium της γεωργικής τεχνολογίας
Αυτά περιλαμβάνουν την ανάγκη:
δημιουργία σημαντικού επιπέδου υγρασίας τόσο στο έδαφος (σε δοχείο με φυτό) όσο και στον περιβάλλοντα αέρα ·
προστασία της καλλιέργειας από το άμεσο ηλιακό φως που βλάπτει τους ιστούς της.
κορεσμός του εδάφους με εύπεπτη οργανική ύλη.
Εάν θέλετε να έχετε μια όμορφη γιρλάντα-λιάνα στο σπίτι, το φυτό χρειάζεται μια δομή στήριξης με τη μορφή ενός σωλήνα τυλιγμένου σε σφάγνιο, χρησιμοποιώντας περιτύλιγμα, το οποίο μπορεί να ανέλθει σε σύγκονο σε ύψος 1,5-2 m.
Συγκόνιο φύτευσης
Υπάρχουν δύο επιλογές για καλλιέργεια: χρήση της υδροπονικής μεθόδου ή φύτευση στο έδαφος. η δεύτερη τεχνική χρησιμοποιείται συχνότερα και δεν προκαλεί δυσκολίες.
Ο χρόνος μεταμόσχευσης ενός ενήλικα φυτού (είτε κάθε χρόνο είτε κάθε 2 χρόνια) μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς για την ταυτόχρονη αναπαραγωγή του με φυτικό τρόπο (ο ευκολότερος τρόπος είναι να το κάνετε αυτό με τα κορυφαία μοσχεύματα).
Η σύνθεση του εδάφους και για τις δύο εργασίες είναι περίπου η ίδια: ένα μείγμα 4 μερών φυλλώδους εδάφους με την προσθήκη χούμου και τύρφης (2 μέρη το καθένα) και 1 μέρος άμμου, χαλαρωμένο με κάρβουνο, φλοιός πεύκου και γονιμοποιημένο με οστεάλευρο (το τελευταίο στοιχείο είναι προαιρετικό). Ο χρόνος φύτευσης (μεταφύτευση) δεν έχει σημασία, αλλά είναι καλύτερο να το κάνετε αυτό την άνοιξη.
Το δοχείο για το φυτό δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ φαρδύ ούτε πολύ βαθύ - το χωμάτινο κομμάτι πρέπει να απορροφάται πλήρως από τις ρίζες της αμπέλου, διαφορετικά (ειδικά όταν "ξεχειλίζει") η υπερχείλιση του εδάφους μπορεί να οδηγήσει σε ασθένειες και θάνατο του φυτού .
Η οπή αποστράγγισης και το στρώμα αποχέτευσης αποτρέπουν επίσης τη στασιμότητα του νερού στη δεξαμενή. Η παλέτα δεν πρέπει ούτε να "κολλήσει" στο κάτω μέρος του δοχείου, ούτε να περιέχει στάσιμο νερό - η πρόσβαση του αέρα στις ρίζες δεν είναι λιγότερο σημαντική από τη διατροφή.
Υγρασία ποτίσματος και αέρα για το syngonium
Όντας τροπικά φυτά, τα syngoniums δεν αντιμετωπίζουν έλλειψη νερού στη φύση: βροχή, ομίχλη, εξάτμιση βάλτων. Ως εκ τούτου, οι απαιτήσεις για το πότισμά τους λογικά ακολουθούν: λογική επάρκεια.
Το νερό δεν πρέπει να «σταθεί» σε ένα δοχείο με ρίζες φυτών (εκτός από την υδροπονική καλλιέργεια), αλλά το έδαφος δεν μπορεί να είναι εντελώς στεγνό - μια κατάσταση σταθερής μέτριας υγρασίας είναι ιδανική τόσο για τις ρίζες της αμπέλου όσο και για την υγιή ανάπτυξή της.
Ένα ξεχωριστό σημείο πρέπει να τονιστεί η ανάγκη για ψεκασμό, τακτική και αρκετά συχνή - πρέπει να θυμόμαστε για την ιδιότητα του φυτού, μέρος της υγρασίας πρέπει να καταναλώνεται από τον αέρα.
Η μείωση της υγρασίας του αέρα στο 50 τοις εκατό και κάτω δεν αντισταθμίζεται από το συχνό πότισμα, επομένως το χειμώνα μπορείτε να σώσετε την κατάσταση εγκαθιστώντας ένα δοχείο σε μια παλέτα με μεθοδικά υγραμένο βρύο ή ίνες καρύδας.
Η σημασία του ψεκασμού είναι να αφαιρέσετε τη βρωμιά από τις λεπίδες των φύλλων και τους μίσχους των αμπέλων που αναπτύσσονται εντατικά. Η ακριβής προσήλωση στη φυσιολογία της είναι το κλειδί για την επιτυχή καλλιέργεια σπιτιού.
Όταν χρησιμοποιείτε νερό που είναι πολύ κρύο ή πολύ σκληρό, υπάρχει πιθανότητα αντιμετώπισης προβλημάτων με την περιγραφόμενη γεωργία. Για την αποφυγή τους, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε νερό (τόσο για άρδευση όσο και για ψεκασμό) που είναι καταβυθισμένο, με θερμοκρασία όχι μικρότερη από τη θερμοκρασία δωματίου.
Το ζήτημα της σίτισης των συντονιών σχετίζεται επίσης με τη χρήση νερού. Με τη συντήρηση του σπιτιού, τα φυτά δεν έχουν πουθενά να πάρουν θρεπτικά συστατικά από μόνα τους, έτσι το έδαφος κάτω από αυτά πρέπει να κορεστεί τεχνητά, εναλλάσσοντας τη χρήση ορυκτών και οργανικών ουσιών.
Το καλοκαίρι, η συχνότητα γονιμοποίησης είναι τουλάχιστον μία φορά κάθε 7 ή 10 ημέρες, καθώς η θερμοκρασία του αέρα μειώνεται με την έναρξη του φθινοπώρου και του χειμώνα, η συχνότητα μειώνεται σε μία το χειμώνα (ή σταματούν να τρέφονται εντελώς).
Λειτουργία φωτισμού και θερμοκρασία περιεχομένου
Το χειμώνα, όταν υπάρχει έλλειψη φυσικού ηλιακού φωτός, οποιαδήποτε φυτά στο δωμάτιο χρειάζονται πρόσθετο φωτισμό, για τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιηθούν λαμπτήρες LED και φθορισμού. Και τα συνεργεία δεν αποτελούν εξαίρεση από αυτή την άποψη.
Το περιεχόμενο των συντονιών σε απόλυτο σκοτάδι είναι εξίσου απαράδεκτο με την περίσσεια του ηλιακού φωτός: στην πρώτη περίπτωση, τα φύλλα των φυτών γίνονται μικρότερα, τεντώνονται και γίνονται χλωμό, χάνοντας τον κορεσμό των χρωμάτων (ειδικά για ποικίλες ποικιλίες), στο δεύτερο μπορούν να πάρουν σοβαρά εγκαύματα ιστών.
Ευνοϊκό για την ανάπτυξη και ανάπτυξη της αμπέλου είναι το έντονο, αλλά διάχυτο ηλιακό φως, και η σκίαση από τις άμεσες ακτίνες της το μεσημέρι την άνοιξη και το καλοκαίρι είναι απαραίτητη προϋπόθεση.
Σε μικρότερο βαθμό, αυτό ισχύει για ποικιλίες με χρώμα φύλλου διαφορετικό από το κλασικό σκούρο πράσινο, το οποίο μπορεί να διατηρηθεί στα παράθυρα ανατολικά και βορειοδυτικά.
Τα σιγγόνια, ως τροπικά φυτά, δεν σταματούν να αναπτύσσονται καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους (το χειμώνα είναι λιγότερο έντονο), επομένως, μια θερμοκρασία 18-20 ° C όλο το χρόνο είναι αρκετά για αυτά, με μείωση στους 16 ° C το χειμώνα , πρέπει να ανησυχείτε για επαρκή φωτισμό του πολιτισμού.
Τα σιγκόνια έχουν αρνητική στάση απέναντι στα ρεύματα, όπως κάθε φυτό που καλλιεργείται υπό τεχνητές συνθήκες.
Αναπαραγωγή του syngonium
Αφού φτάσει σε ένα αρκετά πυκνό γέμισμα του χώρου με τις ρίζες του δοχείου, το αμπέλι μεταμοσχεύεται σε ένα πιο (αλλά όχι πολύ) ευρύχωρο δοχείο, καθοδηγούμενο από την ηλικία και την κατάσταση των ριζών: εάν είναι αρκετά λυγισμένα και πολύ μπερδεμένα , ισιώνονται με τη μέγιστη προσοχή, στην περίπτωση λιγότερο σοβαρών, χρησιμοποιείται μεταμόσχευση.
Η σύνθεση του μείγματος εδάφους (εκτός από εκείνη που περιγράφεται παραπάνω) μπορεί να έχει ως εξής: γη φύλλων, χούμους, άμμο (βερμικουλίτης) σε αναλογία 2: 1: 1, χρησιμοποιώντας φλοιό πεύκου ως σκόνη ψησίματος, η αντίδραση του το μείγμα πρέπει να είναι ελαφρώς όξινο.
Η χρήση της αποχέτευσης σε όλες τις εργασίες μετακίνησης των φυτών είναι απαραίτητη, όπως και η χρησιμότητα των ιδιοτήτων του εδάφους.
Εκτός από τη χρήση κοπτικών μοσχευμάτων, η αναπαραγωγή των συνεργείων είναι επίσης δυνατή με μοσχεύματα στελέχους, μήκους 10 έως 15 cm, που έχουν τουλάχιστον δύο βλαστικούς κόμβους, αρκετά ισχυρούς και χωρίς σημάδια ασθενειών και την παρουσία παρασίτων.
Η παρουσία ή η απουσία εναέριων ριζών είναι καθοριστικός παράγοντας κατά την επιλογή μιας μεθόδου ριζοβολίας - ένας μίσχος με εναέριες ρίζες μπορεί να φυτευτεί αμέσως στο έδαφος, ελλείψει ριζών, είτε ριζώνεται στο νερό είτε σε μείγμα ίσων μερών σφάγνου, βερμικουλίτη και τύρφη, τοποθετημένα σε μίνι θερμοκήπιο (από κουτί ή συσκευασία).
Ασθένειες και παράσιτα
Αυτά τα προβλήματα είναι λίγα και συχνά εύκολο να επιλυθούν. Τα πρώτα είναι:
ξήρανση και αμαύρωση (νέκρωση) των άκρων και των άκρων των φύλλων (υπερβολικά ξηρός αέρας ή περίσσεια λιπασμάτων).
ωχρότητα του χρώματος των φύλλων και απώλεια λάμψης τους, εμφάνιση καφέ τακουνιών στις λεπίδες των φύλλων, τόσο στο κέντρο όσο και στις άκρες τους (υπερβολική υγρασία στο έδαφος ή στον αέρα, έλλειψη φωτισμού).
μικρότερο μέγεθος νέων φύλλων σε σύγκριση με τα παλιά, απώλεια έντασης χρώματος από ποικίλες μορφές syngoniums, πράσινο τους (ανεπαρκής φωτισμός).
Η απόρριψη της γης κατά τη φύτευση syngonium σε δοχείο με πολύ μεγάλη διάμετρο ή υπερβολική πυκνότητα εδάφους μπορεί να οδηγήσει σε σύνθλιψη των φύλλων και άλλες δυσκολίες στην ανάπτυξη.
Μπορούν να παρασιτοποιήσουν τα syngoniums :
θυσανόπτερα;
τσιμπούρια;
θήκες.
Για την καταπολέμηση των αναδυόμενων παρασίτων, συνιστάται η χρήση καλά αποδεδειγμένων εντομοκτόνων παραγόντων: actellik, phytoverma, decis. Μια συσκευή για τα φύλλα (πλύσιμο και στις δύο πλευρές) ενός τακτικού ζεστού ντους βοηθά επίσης στα ακάρεα.
