Το Pachistachis είναι ένα αειθαλές φυτό που μας έφερε από την Ανατολική Ινδία και τη Νότια Αμερική τον 19ο αιώνα Το φυτό ανήκει στο είδος acanthus. Συνολικά, υπάρχουν περίπου 12 υποείδη αυτού του λουλουδιού. Στην περιοχή μας, το κίτρινο pachystachis καλλιεργείται συχνότερα, λιγότερο συχνά pachystachis με κόκκινα λουλούδια. Το φυτό είναι ημι-θάμνος, ύψους 50-80 εκ. Τα λουλούδια είναι φωτεινές κίτρινες ταξιανθίες, διατεταγμένες με τη μορφή αυτιού, ύψους περίπου 10 εκ. Ένα φυτό μπορεί να παράγει περίπου 20 τέτοια άνθη.
Κατ 'οίκον φροντίδα
Δεν τολμούν όλοι να έχουν pachistachis στο σπίτι, επειδή το θεωρούν ιδιότροπο φυτό. Ωστόσο, εάν τηρείτε συγκεκριμένους κανόνες στη φροντίδα, δεν θα είναι δύσκολο να το αναπτύξετε.
Φύτευση και μεταφύτευση
Ένα εξαιρετικό ξεκίνημα για την καλή ανάπτυξη του pachistachis θα είναι η σωστή φύτευση. Το έδαφος πρέπει να προετοιμάζεται αρκετά χαλαρά. Η καλύτερη επιλογή θα ήταν ένα μείγμα 2 μερών χλοοτάπητας και ενός μέρους τύρφης, φυλλώματος, χούμου και άμμου. Εάν δεν είναι δυνατή η προετοιμασία του εδάφους μόνοι σας, μπορείτε να αγοράσετε έτοιμο έδαφος για διακοσμητικά ανθοφόρα φυτά στο κατάστημα. Δεδομένου ότι ο pachistachis δεν αρέσει αλκαλικά εδάφη, θα πρέπει να προστεθεί λίγο περισσότερο φλοιός πεύκου στο ταχυδρομείο, το οποίο θα χρησιμεύσει ως οξειδωτικό μέσο. Επίσης στο κάτω μέρος πρέπει να τοποθετήσετε την αποχέτευση με τη μορφή μικρών βότσαλων.
Η μεταμόσχευση γίνεται καλύτερα κάθε χρόνο μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορείτε να κόψετε λίγο το φυτό, δίνοντάς του ένα πιο όμορφο σχήμα. Μετά τη φύτευση ή τη μεταφύτευση, το λουλούδι πρέπει να τροφοδοτείται με ανόργανα λιπάσματα μία φορά την εβδομάδα.
Θερμοκρασία
Για την κανονική ανάπτυξη του pachistachis, η βέλτιστη θερμοκρασία είναι περίπου +20 μοίρες. Εάν η θερμοκρασία αυξηθεί υψηλότερα, τότε το εργοστάσιο χρειάζεται περισσότερη υγρασία αέρα. Η πτώση της θερμοκρασίας στους + 14 βαθμούς μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του λουλουδιού. Το Pachystachis δεν πρέπει να τοποθετείται κοντά σε συσκευές θέρμανσης, καθώς και σε ρεύματα, καθώς το λουλούδι δεν ανέχεται αιχμηρά ρεύματα αέρα.
Φωτισμός
Για φυσιολογική ανάπτυξη, το δοχείο pachystachis πρέπει να τοποθετείται σε μέρος με επαρκές φως της ημέρας. Το καλύτερο από όλα στα περβάζια από τα δυτικά και τα ανατολικά. Ωστόσο, πρέπει να αποφεύγεται το άμεσο ηλιακό φως, καθώς τα φύλλα του φυτού μπορούν να καούν και έτσι να γίνουν χλωμό και ληθαργικά.
Πότισμα
Το Pachystachis είναι πολύ ευαίσθητο τόσο στην υπερχείλιση όσο και στην ανεπαρκή υγρασία. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, το φυτό χρειάζεται άφθονο πότισμα, αλλά πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε το έδαφος να μην είναι πολύ υγρό. Επίσης, σε ζεστό καιρό, είναι απαραίτητο να ψεκάζετε τα φύλλα δύο φορές την ημέρα. Επίσης, για επιπλέον υγρασία, χρησιμοποιήστε παλέτες με βρεγμένα βρύα ή διογκωμένο πηλό. Το χειμώνα, το πότισμα πρέπει να μειώνεται σε μία φορά την εβδομάδα, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι η γη έχει χρόνο να στεγνώσει εντελώς. Χρησιμοποιείτε πάντα στάσιμο νερό σε θερμοκρασία δωματίου για πότισμα και ψεκασμό των φύλλων.
Αναπαραγωγή
Η αναπαραγωγή του pachistachis πραγματοποιείται με μοσχεύματα. Τα μοσχεύματα κόβονται την άνοιξη με επαρκή υγρασία και θερμοκρασία αέρα τουλάχιστον + 20 μοίρες. Το μέγεθος ενός παγωνιού πρέπει να είναι 15-20 εκ. Είναι σημαντικό η διαδικασία να περιέχει δύο εσωτερικά. Για ριζοβολία, τα κομμένα μοσχεύματα πρέπει να τοποθετούνται σε ένα ποτήρι νερό ή σε ένα υγρό μείγμα τύρφης-άμμου. Τα μοσχεύματα μπορούν να καλυφθούν με γυάλινο κάλυμμα ή πολυαιθυλένιο, ενώ το χώμα και οι βλαστοί πρέπει να αερίζονται για τουλάχιστον μισή ώρα την ημέρα.
Οι ακάλυπτοι βλαστοί θα ριζωθούν επίσης εάν ψεκάζονται συχνά. Συνήθως, η διαδικασία ριζοβολίας διαρκεί περίπου τρεις εβδομάδες. Εάν τα μοσχεύματα δεν ριζωθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε τα μεγάλα φύλλα, η θέση τους, κόβονται στη μέση και ο βλαστός διατηρείται περαιτέρω σε ένα ζεστό μέρος και κάτω από μια κουκούλα. Μετά την ριζοβολία, τα νεαρά φυτά μεταμοσχεύονται σε μικρές γλάστρες διαμέτρου περίπου 12 cm. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα ελαφρύ υπόστρωμα χρησιμοποιείται για το έδαφος. Όταν τα pachistachus ριζώνουν σε ένα νέο μέρος και γίνονται λίγο πιο δυνατά, μεταμοσχεύονται σε γλάστρες για περισσότερα.
Κλάδεμα
Το κλάδεμα pachystachus πραγματοποιείται όχι μόνο για να σχηματίσει ένα όμορφο σχήμα, αλλά και για καλύτερη άνθηση. Τρία κλάδεμα θα πρέπει να γίνουν τον πρώτο χρόνο. Το πρώτο κλάδεμα γίνεται την άνοιξη σε απόσταση 15 cm από το έδαφος. Σε κάθε επίπεδο βλαστών, θα χρειαστεί να τσιμπήσετε τα φύλλα με τέτοιο τρόπο ώστε, ως αποτέλεσμα, να σχηματιστούν τρία ζεύγη φύλλων στους πλευρικούς οφθαλμούς. Ως αποτέλεσμα, ένας θάμνος με 10-12 κορυφές θα πρέπει να σχηματιστεί μέχρι το χειμώνα. Το επόμενο έτος, όλες οι κορυφές κόβονται. 2 βλαστοί μεγαλώνουν σε κάθε άκρη. Έτσι, εμφανίζεται ο αριθμός των διπλών κορυφών και των όμορφων λουλουδιών. Ομοίως, το κλάδεμα πραγματοποιείται κάθε άνοιξη.
Συχνά διαπιστώνεται ότι το κάτω μέρος του pachystachis είναι εκτεθειμένο. Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να κόψετε εντελώς το γυμνό μέρος, αφήνοντας το καρότσι, περίπου 15 cm από το έδαφος.
ανθίζω
Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν λάθος φωτεινό κίτρινο ή, λιγότερο συχνά, κόκκινα στοιχεία για τα λουλούδια pachystachis. Ωστόσο, αυτό το φυτό ανθίζει με λευκά λουλούδια που εμφανίζονται από το ανθέων. Ανθίζουν για μικρό χρονικό διάστημα και σύντομα πέφτουν. Το κύριο χρώμα του pachistachis είναι ακριβώς τα ανθέων των stipules, που ευχαριστούν το μάτι από την άνοιξη έως το δεύτερο μισό του φθινοπώρου. Για να ανθίσει το φυτό, πρέπει να τηρείτε ορισμένους κανόνες:
Το φυτό θα πρέπει να βρίσκεται σε μια στενή γλάστρα. Οι μίσχοι σχηματίζονται μόνο εάν η ρίζα είναι γεμάτη.
Σωστή σίτιση
Μερικές φορές, προκειμένου το φυτό να δώσει πλήρως λουλούδια, πρέπει να εφαρμόζετε τακτικά ειδικά ορυκτά λιπάσματα.
Τακτικό κλάδεμα
Τα λουλούδια σχηματίζονται μόνο στις κορυφές των βλαστών. Επομένως, πρέπει να κόψετε το φυτό με τέτοιο τρόπο ώστε να έχετε έναν πλούσιο θάμνο με πολλούς βλαστούς.
Ασθένειες και παράσιτα
Παράσιτα και άλλοι επιβλαβείς παράγοντες. Η εμφάνιση παρασίτων και διαφόρων ασθενειών είναι συνέπεια της ακατάλληλης φροντίδας των pachistachis. Τις περισσότερες φορές, το φυτό μπορεί να επηρεαστεί από ακάρεα αράχνης, αφίδες, λευκή μύγα και θηκάρι. Εάν τα παράσιτα μόλις άρχισαν να δρουν και η πληγείσα περιοχή είναι μικρή, τότε μπορείτε να κατεβείτε με ένα σύντομο κλάδεμα ασθενών περιοχών. Εάν υπάρχει άφθονη λοίμωξη, τότε δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς ειδικά χημικά. Το καλοκαίρι, ο συχνός αερισμός των θάμνων στο ύπαιθρο βοηθά στην καταπολέμηση ασθενειών και παρασίτων.
Επίσης, περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο ενός φυτού. Για παράδειγμα:
Οι άκρες των φύλλων αρχίζουν να γίνονται κίτρινες και ξηρές - πρέπει να ελέγξετε το φύλλο από την πίσω πλευρά. Εάν δεν έχει υποστεί βλάβη από παράσιτα, τότε το λουλούδι είναι ζεστό, πρέπει να αυξήσετε την υγρασία και να βρέξετε το έδαφος. Για αυτό, το δοχείο με το φυτό τοποθετείται σε ένα μπολ με νερό για 10 ώρες.
Τα φύλλα της μπούκλας pachistachis - αυτό μπορεί να υποδηλώνει έλλειψη φωτός, πρέπει να μεταφέρετε το λουλούδι σε ένα ελαφρύτερο μέρος.
Το φυτό ρίχνει φύλλα - θα πρέπει να ελέγξετε αν το pachistachis είναι βυθισμένο. Η απομάκρυνση των φύλλων μπορεί επίσης να υποδηλώνει το στέγνωμα του εδάφους. Πρέπει επίσης να αναθεωρήσετε τη γονιμοποίηση. Ίσως το λουλούδι δεν έχει άζωτο.
Λόγω της μακράς και λαμπερής ανθοφορίας, οι φιστίχες θα γίνουν στολίδι οποιουδήποτε κτιρίου κατοικιών. Φυσικά, για να επιτύχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα, πρέπει να κάνετε μικρές προσπάθειες, χωρίς την οποία το φυτό θα χάσει το διακοσμητικό του αποτέλεσμα.
