Το γένος έχει περίπου 25 είδη, η πατρίδα είναι η Νότια Αμερική.
Η πετούνια είναι ένα πολυετές ημι-θάμνο ή ποώδες φυτό που χρησιμοποιείται στην κηπουρική καλλιέργεια ως ετήσιο. Οι μίσχοι είναι σέρνονται ή όρθιοι, πυκνά διακλαδισμένοι Το φύλλωμα τοποθετείται με αντίθετη ή κανονική σειρά, μαλακό.
Τα στελέχη και τα φύλλα της πετούνιας καλύπτονται με αδενικές και απλές τρίχες. Τα λουλούδια είναι μοβ, κοκκινωπά, λευκά, μοναχικά, μασχαλιαία ή τερματικά, σε κοντούς μίσχους, διπλά ή απλά, κανονικά ή ελαφρώς ακανόνιστα. Ο καρπός είναι ένα κουτί με μικρούς σπόρους.
Οι σπόροι της πετούνιας είναι μικροί, σκούρο καφέ. Ο καρπός είναι κάψουλα, κωνικού σχήματος, χρώματος κίτρινου-καφέ. Κατά κανόνα, οι σπόροι πετούνιας πωλούνται ξεχωριστά σε σακούλες.
Το Terry σχηματίζει, οι σπόροι δεν μπορούν να δεθούν, επειδή ο διπλασιασμός της πετούνιας καθορίζεται από τη μετατροπή της ωοθήκης του φυτού σε πέταλα. Ταυτόχρονα, οι στήμονες αναπτύσσονται κανονικά, υπάρχουν περισσότερα από αυτά παρά σε ένα απλό λουλούδι.
Το Terry petunia μεταδίδεται με επικονίαση φυτών terry μη διπλής γύρης. Η πετούνια είναι ένα σταυρωτό επικονιασμένο φυτό, οπότε τα πιστόλια ωριμάζουν μπροστά από τους στήμονες. Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, η αυτο-επικονίαση είναι δυνατή.
Τα μπουμπούκια πετούνιας αναπτύσσονται για 7 ημέρες, κάθε λουλούδι πετούνιας είναι ανοιχτό για 5 ημέρες. Οι σπόροι ωριμάζουν 1 μήνα μετά την επικονίαση. Οι σπόροι παραμένουν βιώσιμοι για αρκετά χρόνια.
Στην κουλτούρα, χρησιμοποιείται ο κήπος Petunia - υβρίδια, τα αρχικά για τα οποία ήταν μασχαλιαία και μοβ πετούνια.
Πετούνια τοποθεσία
Το φυτό είναι ελαφρύ και θερμοφιλικό. Αναπτύσσεται καλά σε ανοιχτούς χώρους. Τα θερμοφιλικά με μεγάλα άνθη είναι πιο θερμοφιλικά από τα πετούνια με μικρά άνθη · σε υγρό καιρό τα φυτά σταματούν να ανθίζουν.
Έδαφος για πετούνια
Λατρεύει τα αμμώδη αργιλώδη ή αργιλώδη εδάφη, μπορεί να αναπτυχθεί σε εύφορο έδαφος. Η πετούνια ανταποκρίνεται καλά στην εισαγωγή λιπάσματος ή χούμου στο έδαφος.
Πετούνια φροντίδα
Το φυτό είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, αλλά με μεγάλη έλλειψη υγρασίας χρειάζεται πότισμα. Αντέχει την ισχυρή υγρασία του εδάφους, αλλά πάσχει από στασιμότητα. Οι μορφές με μεγάλα άνθη είναι πιο απαιτητικές για τη θερμότητα, τις διατροφικές συνθήκες και την υγρασία από τις μορφές με μικρά άνθη.
Το κορυφαίο ντύσιμο είναι η κύρια προϋπόθεση για την πλούσια, μακρά άνθιση της πετούνιας, οπότε η επικάλυψη πρέπει να γίνεται τακτικά, ξεκινώντας μία εβδομάδα μετά τη φύτευση και μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου με ένα διάστημα 10 ημερών.
Η πλούσια άνθιση της πετούνιας παρέχεται από σύνθετα λιπάσματα, με αυξημένο κάλιο. Ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα δίνεται από τη λίπανση με οργανικά λιπάσματα. Η συνεχής σίτιση διαρκεί μέχρι το τέλος της ανθοφορίας.
Φροντίστε προσεκτικά τις πετούνιες που φυτεύονται σε δοχεία: δοχεία, κουτιά μπαλκονιών, γλάστρες. Το έδαφος είναι απαραίτητο για αυτούς θρεπτικά, αποτελούμενο από τύρφη, χούμο, φύλλα και χλοοτάπητα, άμμο.
Φυτέψτε τα σπορόφυτα πετούνιας σε δοχεία πολύ σφιχτά. Η Surfinia και η αμπελώδης πετούνια φυτεύονται σε κρεμαστά καλάθια, ψηλά αγγεία και κουτιά μπαλκονιών. Για να επιτύχουν πλούσια ανάπτυξη και μακρά άνθηση σε αυτά τα φυτά, πρέπει να ποτίζονται συχνά, να τρέφονται μία φορά την εβδομάδα. Εάν η ανάπτυξη και η πλούσια ανθοφορία αναστέλλονται από κακές καιρικές συνθήκες, η θεραπεία με διεγερτικό ανάπτυξης (Zircon και Epin-Extra) δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα.
Μεγάλη βλάβη στην πετούνια προκαλείται από βροχές. Σε έντονες βροχές, σταγονίδια νερού σπάνε τα πέταλα. Τα λουλούδια πετούνιας γίνονται άσχημα και το ίδιο το φυτό γίνεται ατημέλητο. Με παρατεταμένες βροχές, η πετούνια μπορεί να χάσει εντελώς το διακοσμητικό τους αποτέλεσμα και ακόμη και να σταματήσει να ανθίζει.
Επομένως, προσπαθήστε να μετακινήσετε τα καλάθια με πετούνια κάτω από το καταφύγιο πριν από τη βροχή. Η ανθισμένη πετούνια πρέπει να ποτίζεται προσεκτικά, στην ίδια τη ρίζα, προσπαθώντας να μην καταστρέψει τα όμορφα λουλούδια.
Τα πετούνια Ampel υποφέρουν πολύ από τους ανέμους, έτσι τα καλάθια μαζί τους πρέπει να τοποθετούνται σε μέρη προστατευμένα από τη βροχή και τον άνεμο.
Σε διπλές και μεγάλες ανθοφόρες μορφές πετούνιας, τα ξεθωριασμένα λουλούδια μπορούν να χαλάσουν την εμφάνιση. Είναι πρακτικά αόρατα σε μεγάλες οδούς, ωστόσο, είναι ορατά σε γλάστρες και σε μικρά παρτέρια. Για τη βελτίωση της διακόσμησης, αφαιρούνται τα μαραμένα λουλούδια.
Αναπαραγωγή πετούνιας
Συνήθως σπόρος. Υπό συνθήκες εσωτερικού χώρου, η καλλιέργεια σποροφύτων πετούνιας περιπλέκεται από την έλλειψη φωτός, επομένως, για τη σπορά, είναι απαραίτητο να ληφθούν σπόροι με περιθώριο. Όσο νωρίτερα σπέρνονται οι σπόροι, τόσο νωρίτερα θα ανθίσουν τα φυτά. Εάν έχετε την ευκαιρία να ανάψετε τα φυτά, τότε μπορείτε να σπείρετε τον Φεβρουάριο.
Υπό απλές συνθήκες, είναι ιδανικό να σπέρνετε στο τέλος Μαρτίου. Η δεύτερη πρόκληση είναι το έδαφος στο οποίο θα τοποθετηθούν οι σπόροι και θα διατηρηθεί η βέλτιστη υγρασία. Οι σπόροι πετούνιας χρειάζονται χαλαρό και θρεπτικό έδαφος. Συνιστάται να κοσκινίζετε το πάνω στρώμα παχύ, έτσι ώστε οι σπόροι να βρίσκονται ομοιόμορφα στο έδαφος.
Στη συνέχεια ψεκάζεται, καλύπτεται με γυαλί και αφήνεται σε θερμοκρασία 23 ° C. Την 7η ημέρα, θα εμφανιστούν φυτά που χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή. Όταν τα φυτά μεγαλώνουν και εμφανίζεται το πρώτο φύλλο, μπορείτε να αφαιρέσετε το ποτήρι. Είναι απαραίτητο να φυτέψετε πετούνια σε μόνιμο μέρος μετά το τέλος του παγετού.
Η πετούνια με μικρά άνθη ανθίζει 70 ημέρες μετά τη σπορά, η μεγάλη πετούνια ανθίζει 15 ημέρες αργότερα. Οι ποικιλίες πετούνιας με διπλά άνθη κατά τη διάρκεια του πολλαπλασιασμού των σπόρων δίνουν το 40% των φυτών terry, επομένως, τις περισσότερες φορές πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα, τα οποία διατηρούνται σε θερμοκήπια το χειμώνα σε θερμοκρασία 12 ° C.
Στη Ρωσία, στη μεσαία λωρίδα, οι πετούνιες φυτεύονται τον Μάιο. Το φυτό είναι πολύ θερμοφιλικό, οι σύγχρονες ποικιλίες πετούνιας ανέχονται τα κρύα χτυπήματα, ακόμη και τους βραχυπρόθεσμους παγετούς. Τα ανθισμένα σπορόφυτα πετούνιας μπορούν να φυτευτούν σε γλάστρες, παρτέρια, σε μπαλκόνι στις αρχές Μαΐου.
Είναι καλύτερο να φυτέψετε φυτά το βράδυ ή τις συννεφιασμένες μέρες, να ποτίζετε τις γλάστρες με φυτά πολύ νωρίτερα. Η απόσταση μεταξύ πετούνιας εξαρτάται από την ποικιλία. Για πετούνια με πολλά άνθη, η απόσταση μεταξύ των φυτών πρέπει να είναι 15 cm, για πετούνια με μεγάλα άνθη, 20 cm και για αμπελώνα 30 cm. Μετά τη φύτευση, τα φυτά ποτίζονται και το έδαφος είναι λουσμένο με χούμο ή τύρφη ή.
Η χρήση πετούνιας στο σχεδιασμό τοπίου
Η καλή προσαρμοστικότητα της πετούνιας σε διαφορετικές συνθήκες καλλιέργειας, κλίματα και εδάφη, η φωτεινότητα και η διάρκεια της ανθοφορίας έκαναν το φυτό μία από τις αγαπημένες καλλιέργειες των κηπουρών. Σήμερα η πετούνια κατατάσσεται πρώτη μεταξύ των ετήσιων και με την έλευση όλο και περισσότερων νέων υβριδίων, το ενδιαφέρον για αυτό γίνεται όλο και περισσότερο.
Η δημοτικότητα της πετούνιας έχει γίνει ο λόγος που οι μεγάλες προσπάθειες γενετιστών και κτηνοτρόφων στοχεύουν στη δημιουργία νέων ποικιλιών, υβριδίων πετούνιας.
Οι πετούνιες χρησιμοποιούνται για την κατασκευή πεζοδρομίων, ραμπάτκι και παρτέρια και φυτεύονται σε μπαλκόνια. Τα υβρίδια Terry και οι ποικιλίες φυτεύονται καλύτερα σε προστατευόμενες περιοχές: σε μπαλκόνια, loggias, ανοιχτές βεράντες, σε δοχεία. Οι ταχέως αναπτυσσόμενες αμπούλες πετούνια μπορούν να καλύψουν κενά διαστήματα σε ένα παρτέρι.
Συνεργάτες της Πετούνια
Όλες οι πετούνιες είναι όμορφες μόνες τους και με μερικά φυτά. Στις φυτείες χαλιών, η πετούνια φυτεύεται δίπλα σε μπιγκόνια, διάφορες διακοσμητικές καλλιέργειες φύλλων: cineraria, coleus. Σε παρτέρια, φαίνονται όμορφα δίπλα σε verbena, snapdragons, marigolds, ageratum, rudbeckia.
Η πετούνια φαίνεται πολύ όμορφη δίπλα σε primroses, pansies και βολβοειδή φυτά - υάκινθοι, τουλίπες, φουντουκιά. Κοντά στη δεξαμενή και στη σκιά της πετούνιας, θα δημιουργήσουν μια εξαιρετική παρέα για οικοδεσπότες, διακοσμητικά χόρτα και daylilies.
Στις γλάστρες, η πετούνια συνδυάζεται με φούξια, λοβούρια, χλωροφύτο, γλυκά μπιζέλια, βάλσαμο. Σε κρεμαστά καλάθια, η πετούνια μπορεί να φυτευτεί με αμπελώνα φυτά, για παράδειγμα, όπως κισσός, zelenchuk, verbena, πελαργόνιο με φύλλα κισσού.